środa, 10 kwietnia 2013

RICO, OSKAR I GŁĘBOCIENIE Andreas Steinhöfel

To moje drugie spotkanie z tą pozycją literacką. Poprzednie było dzięki portalowi na kanapie.pl w formie audiobooka, którego słuchałam razem z mężem i dziećmi. Rewelacyjnie czytał Artur Barciś, polubiłam całą tę niebywałą historię do tego stopnia, że postanowiłam sama ją przeczytać. Przy okazji poznałam też część drugą, a i trzecia wkrótce nie będzie dla mnie tajemnicą. Doskonale bawiłam się w towarzystwie Frederica, który pięknie i bardzo wnikliwie opowiada o sobie, swoim życiu, otaczających go ludziach, mniej lub bardziej sympatycznych. Pozornie upośledzony chłopiec zdaje się być o wiele mądrzejszy niż niejeden rzekomo normalny człowiek. Świetnie jest tu wyjaśnione, jak czuje się Rico, z czym ma największe problemy, o czym myśli, co czuje, za czym tęskni, co go smuci. Jest naprawdę rozsądnym i szczerym, niezwykle wrażliwym młodym detektywem, który uwielbia pannę Jane Marple, powtarza często: "Ludzie, ludzie!", nie ukrywa, że nie wszystko rozumie i nie boi się przyznać, że sprawdza trudniejsze, nieznane słowa w słowniku. Dziwi go, dlaczego ludzie wolą używać tych niezrozumiałych wyrazów, potrafi być bardzo zabawny, ciekawie opisywać poszczególne wydarzenia, dzięki czemu czytelnik na pewno nie będzie znudzony. I nie tylko młodzi ludzie powinni przeczytać tę książkę, nauczy i nas, dorosłych wiele dobrego, tolerancji przede wszystkim, tego, że dziecko ma uczucia, o czym mnóstwo dorosłych zdaje się zapominać. To tytuł nagradzany, doceniany w Niemczech, skąd pochodzi autor, cieszę się, że został wydany i u nas, w Polsce i że mamy możliwość zapoznania się z nim. Treść książki wzbogacają zabawne ilustracje.
Muszę przyznać, że forma papierowa zdecydowanie bardziej do mnie przemawia, ponieważ przy czytaniu samodzielnym mogę przystanąć, pomyśleć, zastanowić się, a przy audiobooku parę rzeczy mi jednak umknęło. Polecam jak najbardziej, zachęcam gorąco.

"Wcale nie chcę, żeby mi ciągle coś uciekało z głowy! Nie jestem głupi z wyboru ani dlatego, że się czegoś nie nauczyłem!"
cytat pochodzi z książki
KLIK> do mojej recenzji audiobooka

2 komentarze:

  1. Pamiętam, pamiętam jak poznałaś nas z Rico:) to musi być niezwykły chłopiec, lubię takie historie:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tak, jest świetny i co część to nowa zagadka kryminalna

      Usuń